Tarihçe: Palu'nun tarihçesi milattan önceki yıllara kadar uzanır. Bu bölgede Hurriler, Hititler ve Urartular gibi bilinen eski kavimler yaşamıştır. Özellikle Urartu Kralı Menaus'a ait taş kitabe, Palu'nun geçmişteki önemine işaret eder. Darius Kitabeleri ise Darius'un bu bölgede yaşayan halka "Zazana" olarak hitap ettiğini gösterir. Palu'nun tarihî eserlerinden biri olan Şemşat Kalesi, Sophene Krallığı'na ait bir kalıntıdır.
Selçuklu Devleti'nin hakimiyetine giren bölge, Osmanlı İmparatorluğu döneminde ticaret merkezi haline gelmiştir. Yavuz Sultan Selim, Palu bölgesini komutanlarından Karacimşit Bey'e tımar olarak vermiştir.
Coğrafya: Palu'nun coğrafyası dağlık ve engebeli araziden oluşur. İlçe topraklarının büyük bir kısmı dağlık ve dalgalı arazidir. Doğu Toros silsilesine ait olan Akdağlar, ilçenin sınırları içindedir ve en yüksek noktası 2500 metre rakımlıdır.
Murat Nehri, ilçenin içinden geçer ve vadisi dik ve sarp bir yapıya sahiptir. Palu, karasal iklim bölgesindedir ve yıllık sıcaklık ortalaması 13°C civarındadır. Yağışlar genellikle ilkbahar ve sonbahar aylarında görülür. Keban Barajı'nın yapılmasının ardından Palu'nun iklimi daha ılıman hale gelmiştir.
Ekonomik Yapı: Palu'nun ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayanır. İlçe nüfusunun büyük bir kısmı bu sektörlerde çalışır. Endüstri bitkileri, sebzeler ve ticari ürünler yetiştirilir. Mor Karaman ırkı koyunlar bölgede yaygındır.
Palu, tarihi mirası, doğal güzellikleri ve tarım-hayvancılık potansiyeliyle Elazığ ilinin önemli ilçelerinden biridir.