Özkan KIZILKAYA

Tüm Yazıları Diğer Yazarlar

İŞTE İNANÇ

Dünya üzerindeki konumumuzu ve varlığımızı gözler önüne serdiğimizde bir şeylerin bizim içinde başladağını ve son bulacağını gayet açık bir şekilde görürüz.

Peki bu durumda bize eşlik eden ruh hallerinden veya mantıklı bilinçlerimizden hangilerini yanımızda taşıyoruz. Öncelikle ruhun bedenin hareketlerini takip ettiğini hatırlamamızda fayda var. Gülümsemeye başlayan bir bedenin ağlamaya çalışan bir ruh halinin olması olanaksızdir. Biz şimdi bu ruh hallerinden “İNANÇ” ile hayata bakmaya çalışalım.

İnsan oğlunun yapacakları kesinlikle hayal ettikleriyle sınırlıdır. Hayatın farklı yerlerinde veya farklı sahnelerinde sürekli bir mücadele ya da bir yarış halindeyiz. Bu durum çoğu zaman başarı getirmekle beraber çoğu zaman da başarısızlıkları getirmiştir. Öte yandan kaybedilmiş ve hiç yaşanmadan yok olmuş zaferleri de unutmamak gerek. Bu durumu kısa bir anekdot ile özetleyelim isterseniz.

Günlerden bir gün kurbağa yarışı varmış. Hedef, çok yüksek bir kulenin tepesine çıkmakmış. Bir sürü kurbağa da arkadaşlarını seyretmek için toplanmışlar. Ve yarış başlamış. Gerçekten de seyirciler arasında hiçbiri yarışmacıların kulenin tepesine çıkabileceğine inanmıyormuş. Sadece şu sesler duyulabiliyormuş:

-Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!" Yarışmaya başlayan kurbağalar kulenin tepesine ulaşamayınca teker teker yarısı bırakmaya başlamışlar. İçlerinden sadece bir tanesi inatla ve yılmadan kuleye tırmanmaya çalışıyormuş. Seyirciler bağırıyorlarmış: -Zavallılar! Hiçbir zaman başaramayacaklar!"

Sonunda, bir tanesi hariç, diğer kurbağaların hepsinin ümitleri kırılmış ve bırakmışlar. Ama kalan son kurbağa büyük bir gayret ile mücadele ederek kulenin tepesine çıkmayı başarmış. Diğerleri hayret içinde bu işi nasıl başardığını öğrenmek istemişler. Bir kurbağa ona yaklaşmış ve sormuş bu işi nasıl başardın diye. O anda farkına varmışlar ki… Kuleye çıkan kurbağa sağırmış!

Hayata dair çıktığımız yolculuklarımızda nasıl yol aldığımızdan öte nasıl bir yol izlediğimiz gerçekten çok önemlidir. Ve bu yolda kiminle yol aldığımız elbette ki hepsinden daha da önemlidir. Olumsuz düşünen insanları duymamazlıktan geldikten sonra başarının

vızıltısını önce kalbimizde sonra başarının haykırışını bütün benliğimizde hissederiz. Olumsuz düşünen insanların sahip olduğumuz ümitleri çalmalarına asla müsaade etmemeliyiz. Kim bilir belki sahip olduğumuz tek şey içimizde bizim taşıdığımız ve aslında bizi taşıyan manevi destekdarımız olan “umut”tur. Onu kaybetmeyelim.

“Hiç Kimse Başarı Merdivenlerini Elleri Cebinde Aşmamıştır”