Mehmet Şah Marhan yazdı: Zorba!

Pencereden dışarıyı izliyorum öylece. Ansızın bir güvercin kondu pencereye... Nasıl da ürkek ve tedirgin... Sonra deminden beri bakıp bakıp düşündüğüm çınar ağacının çıplak dallarına uçup kondu.


Yapraklarına veda etmiş çınar ağacında da belli ki kendini güvende hissetmiyor.

Zira tedirgin tedirgin daldan dala uçup konuyor.

Güvercinin tedirginliği, görüştüğüm çocuğunun tedirginliğini andırıyor.

Endişe ve korku, çocuğun bakışlarının ardında göz bebeklerinin ortasında şekillenip şekillenip duruyordu.

İkircikli bir ruh hali ile yutkunarak ifade ediyordu kendini...

Okulda hiç bir zaman beni hiç bir oyuna almıyorlar...

"Dışlıyorlar beni" diye de ekledi...

Anlaşılan akran zorbalığına maruz kalıyor.

Peki,  akran zorbalığı nedir?

Akran zorbalığı, bir veya birkaç kişinin düzenli ve sürekli olarak her fırsatta kendilerine kurban seçtikleri kişiyi dövmeleri, dalga geçmeleri, dışlamaları, tahkir ve tehdit etmeleridir.

Dolayısıyla akran zorbalığı, sessiz bir çığlıktır.

Tek kelime ile kabustur.

Korktuğunu ifade edememektir.

Yutkunup yutkunup içine atmaktır.

Ansızın dalıp gitmektir.

Tırnaklarını yemeye başlamaktır.

Makalenin tamamını okumak için tıklayın