Daha doğrusu anne, bir çocuk için hayatın tam kendisidir. Bütün davranışların temelini atan ve hayata hazırlayan yegâne kişidir. Dolayısıyla bir annenin çocuğunu geleceğe ahlaklı, terbiyeli aynı zamanda kendi ayaklarının üstünde durabilecek şekilde hazırlaması için bilinçli olması elzemdir.

Hele okul başarısı bağlamında aile, eğitimin bir temel öğesi olarak çok önemli bir etkendir. Çünkü okulda öğretilen bilgilerin kuluçkası yani bu bilgilerin en nihayetinde filizlenip meyveye dönüşmesi ancak bilinçli bir aile ortamında mümkün olabiliyor.

Ancak maalesef günümüz aileleri, çocuklarına karşı bütün sorumluluklarını onlara rengârenk odalar yapıp ve istedikleri her şeyi almaktan ibaret sanıyorlar. Çocukları ile uğraşmak, zaman geçirmek, ilgilenmek ve örnek olmaları konularında çok şuursuzca davranıyorlar. Çocuklarını saatlerce odalarına hapsedip internet bağımlısı haline getirdiklerinin hiç farkında değiller. Yeter ki "Sesleri çıkmasın" diyorlar. Sonra çocukları, kendi kabuklarına çekilip pısırık ve iletişim engelli biri oluveriyor. Eve gelen misafire bırakın "Hoş geldin" demeyi, misafirin eve gelip gittiklerinden haberleri bile olmuyor. Çünkü anne-babaların kanaldan kanala dizi seçebilmeleri ve facebooktan instagrama geçip whatsapp gruplarına rahat takılıp gezinmeleri için çocuklarının sessiz olmaları ve çocukları, onları hiç rahatsız etmemeleri gerekiyor.

Eğitimin bir temel ayağı olan ailelerin bu ilgisizliği, çocuklarının maalesef kaçınılmaz olarak asosyal olmasına ve derslerinden de kopmasına zemin hazırlamaktadır.

Doğrusu bu durum, ailenin eğitime dair misyonunu ve işlevini sağlıklı icra etmesi bağlamında, eğitim kurumlarına büyük bir sorumluluk düştüğünü göstermektedir. Bu sebeple eğitim kurumları, çocukları eğitip hayata hazırlama yolculuğunda ailelerin aktif rol alınmasını ve aileleri yanına almasını sağlamalıdır.

Hem çocukları iyi yetiştirmek, bir ekip işidir. Bu ekibin en doğal üyeleri, anne-baba ve öğretmenlerdir. Bu ekibe ailenin dahil edilmemesi, ekibin vücut bulmaması demektir. Dolayısıyla bu da çocuğun eksik yetişmesine sebep olur.

Bu denli farkında ya da farkında olmadan ailelerin çocuklarını kulak ardı ettiği bir zamanda ailelere yönelik eğitimlere ve projelere yoğunlaşmak, büyük bir ihtiyaç haline geldiği görülmektedir. İşte bu kapsamda Bitlis İl Milli Eğitim Müdürlüğünün hazırlayıp uygulamaya koyduğu ve fikir babası yazar İlhan Akın'ın olduğu "Annem Varsa Ben de Varım" adlı kitap okuma projesi, doğrudan anneyi odağına alan dolayısıyla her yönü ile ihtiyaç bir projedir.

Bu proje ile annelere ve çocuklara okuma aşkı aşılanıp bilinçli olmalarına vesile olunuyor. “Haydi, kitabını oku değil; haydi kitabımızı okuyalım” deyip kitap okuma sevgisi sağlanılıyor. Dahası bu proje, kitap okumanın ötesinde anne-baba ve çocuk etkileşimini ve en önemlisi, aile içi iletişimin ve sohbetin inşasını sağlamaktadır. Esasında bu proje, aileye eğitimin bir temel öğesi olduğunu “hatırlatma” ve bilinçlendirme projesidir.

Hele annenin eline kitap alıp rol model olma hali, çocuk için bin defa kitap oku demesinden çok daha etkili olması gerçeği söz konusu. Düşünsenize, çocuk annesinin elinde sürekli telefon görüyorken, telefon yerine annesinin elinde kitap görecektir. Dolayısıyla bu projenin hayat bulması, özellikle annelerin projenin önemine inanıp katılım sağlamasıyla mümkündür. Ayrıca projenin hayat bulması hususunda gereken takibin yapılması ve projede rol alan öğretmenlerin projeyi sahiplenip benimsemeleri, annelerin eğitimdeki rollerine aktif olarak kavuşmalarına katkı sunacaktır.

Evet, şu çok iyi bilinmeli ki, dezavantajlı öğrenciler sadece deprem, savaş, engelli, göç ve şiddete maruz kalan öğrenciler değildir. Sorunlu ve bilinçli olmayan anne babaların çocukları da dezavantajlıdır. Dolayısıyla çocuğun sağlıklı gelişimi ve başarısı için annenin olması değil, özellikle bilinçli olması, var olması demektir.

Her annenin doğru bir yaklaşım ve davranış sergilemesindeki varlığı, elbette çocuğunu olumlu etkileyecektir. Zira çocuklardaki kalıcı olan her doğru davranışın esas baş mimari annedir.

“Annem varsa ben de varım” projesi, hedeflenen doğrultuda hayat bulması ve her annenin çocukları için var olmasını temenni eder; bu projenin fikir babası, "Annem Varsa Ben de Varım" adlı kitabın yazarı İlhan Akın'a, bu projesinin ihtiyaç olduğunu öngören Bitlis İl Milli Eğitim Müdürlüğüne ve projenin hayat bulması için gerekli hassasiyeti gösterecek olan bütün öğretmenlere, öğrencilere ve anne-babalara başarılar dilerim.