Şiir Köşemizden Harun Koçbay: Göç
Kategori: Okuyucudan - Tarih: 31 Ağustos 2014
22:57
Eylül bakışlarını bana andırır her nisan gidiş gelişin
GÖÇ
eylül bakışlarını bana andırır
her nisan gidiş gelişin
baksan, sırılsıklam olur
sel olur,
boğulurum her an
sonra giderim bu şehirden
tüm oyuncaklar sana kalsın
bana sadece bir demet keder kalsa
ve kadere kazılsa senden hüsn olurum...
bir nisan elifi değse günlüme
ben yine de eylüle göçerim
tüm kaleleri seller yıkar
sen neron’dun
bense roma kaldım...
sonra
tüm iklimleri bir cennete sunsak
zafer’i birine peşkeş çekmek
sadece olur ki
“boğulmaktan kurtardığı kıza kendisi tecavüz eden”
bir asrı yazılacak beynimize
bir herifin
ondandır, sadece nisandan boğulmam
eylülde beni yıkar...
eylül bakışlarını
bana peşkeş çeker
her nisan seli
içinde pusulam sulanırda
demir çekirdek erir
bendeki sen, alabora olur…
nuh’un gemisini kurtarır
gül ve aşk
cudi de her bakışın yakar
şehr-i nuh’u
sonra senden şehre girerim
her mahalle adın
devrik bir ma dicle’yi bulandırır
memo, zin almasındadır
beko, eylülden bir izdivaçla taçlıdır
mir’se, botan’da bir köledir artık…
nisan göçüp gitse de
bu şehre
artik senden girsem
bana tüm kederi oyuncak vitrimden sunmak
sen beni
ben’se seni andırır demek…
ve artık
eylül bakışlarını bana andırır
her nisan gidiş gelişin
baksan, sırılsıklam olur
sel olur, boğulurum
ve her an
sen olur eylulden
nisandan
çıkarım
eylül bakışlarını bana andırır
her nisan gidiş gelişin
baksan, sırılsıklam olur
sel olur,
boğulurum her an
sonra giderim bu şehirden
tüm oyuncaklar sana kalsın
bana sadece bir demet keder kalsa
ve kadere kazılsa senden hüsn olurum...
bir nisan elifi değse günlüme
ben yine de eylüle göçerim
tüm kaleleri seller yıkar
sen neron’dun
bense roma kaldım...
sonra
tüm iklimleri bir cennete sunsak
zafer’i birine peşkeş çekmek
sadece olur ki
“boğulmaktan kurtardığı kıza kendisi tecavüz eden”
bir asrı yazılacak beynimize
bir herifin
ondandır, sadece nisandan boğulmam
eylülde beni yıkar...
eylül bakışlarını
bana peşkeş çeker
her nisan seli
içinde pusulam sulanırda
demir çekirdek erir
bendeki sen, alabora olur…
nuh’un gemisini kurtarır
gül ve aşk
cudi de her bakışın yakar
şehr-i nuh’u
sonra senden şehre girerim
her mahalle adın
devrik bir ma dicle’yi bulandırır
memo, zin almasındadır
beko, eylülden bir izdivaçla taçlıdır
mir’se, botan’da bir köledir artık…
nisan göçüp gitse de
bu şehre
artik senden girsem
bana tüm kederi oyuncak vitrimden sunmak
sen beni
ben’se seni andırır demek…
ve artık
eylül bakışlarını bana andırır
her nisan gidiş gelişin
baksan, sırılsıklam olur
sel olur, boğulurum
ve her an
sen olur eylulden
nisandan
çıkarım
Kaynak : Harun Koçbay
https://www.bitlishaber13.net/haberprint/siir-kosemizden-harun-kocbay--goc-4034.html