Uzman hekim açığı ve çocuk cerrahisi kadrolarının boş kalmasını TBMM’ye taşıyan Olan, sağlık sistemindeki sorunlara dikkat çekti.
Olan, hekimlerin mesleki tercihlerinde dengesizlik oluşmasına yol açan siyasal ve yönetsel nedenlerin belirlenmesi; pediatri, cerrahi ve dahiliye gibi temel branşlarda teşvik mekanizmalarının geliştirilmesi; performans odaklı sistemin, rant temelli sağlık yatırımlarının ve artan şiddet ortamının hekim dağılımına etkilerinin ayrıntılı biçimde incelenmesi, kamu sağlık hizmetlerinin eşitlikçi, sürdürülebilir ve nitelikli bir yapıya kavuşturulması yönünde somut kanıtlara dayalı değerlendirmeler yapılabilmesi, rant merkezli sağlık politikalarının hekim tercihleri ile kamu sağlık sistemi üzerindeki sonuçlarının tüm yönleriyle ele alınması amacıyla bir Meclis araştırması açılmasını talep etti.
Olan’ın araştırma önergesinde şu ifadeler yer aldı: “2025 yılı itibarıyla Sağlık Bakanlığı 2. dönem atama kurasında açılan 2 bin 266 uzman hekim kadrosunun yalnızca 802’si (yüzde 35) dolmuştur. Cerrahi, pediatri, kadın doğum, çocuk onkoloji, çocuk acil gibi temel branşlarda 19 dalda hiç tercih yapılmamıştır.
Benzer biçimde, TUS 2. dönem sonuçlarında cerrahi, acil tıp, çocuk sağlığı ve hastalıkları gibi yüksek iş yükü ve düşük gelirle ilişkilendirilen branşlar yine boş kalmıştır. Buna karşılık, daha az riskli ve özel sektörde kazanç imkânı yüksek olan dermatoloji, plastik cerrahi, göz hastalıkları ve psikiyatri gibi alanlarda kontenjanlar yüksek puanlarla dolmuştur.
Hekim Birliği Sendikası ve Tabip Odaları, bu tabloyu “sağlık sisteminin alarm verdiği” bir çöküş sinyali olarak değerlendirmektedir. Uzman hekim açığının büyümesi, özellikle kırsal ve yoksul bölgelerde sağlık hizmetine erişimi daha da zorlaştırmaktadır. Ağrı, Ardahan, Bitlis, Hakkâri, Iğdır, Dersim, Mardin, Muş gibi illerde açılan kadroların tercih edilmemesi, bölgesel sağlık eşitsizliğini derinleştirmektedir.
Hekimlerin tercihleri yalnızca bireysel eğilimlerle değil, neoliberal politikaların sağlık alanını piyasa mantığına göre biçimlendirmesiyle de belirlenmektedir. Kamusal sağlık anlayışının yerini performans, kâr ve rekabet merkezli bir sistem almıştır. Bu durum hem hekimler hem de toplum açısından sürdürülemez bir tablo yaratmaktadır.
Bugün geldiğimiz noktada kamu hastanelerinde randevu almak zorlaşmakta, cerrahi ve pediatrik branşlarda uzman hekim açığı büyümekte, hekimler kamudan özel sektöre veya yurt dışına yönelmekte, toplumun düşük gelirli kesimleri nitelikli sağlık hizmetine erişimde ciddi zorluk yaşamaktadır. Bu gelişmeler, Türkiye’de sağlıkta eşitsizliğin, sağlıkta şiddetin, mesleki tükenmişliğin ve kamu hizmetlerinin çöküş riskinin derinleştiğini göstermektedir.”
Hüseyin Olan, konuyla ilgili ayrıca Sağlık Bakanı Kemal Memişoğlu’nun yanıtlaması talebiyle verdiği soru önergesinde ise şu soruları sordu:
1-Çocuk cerrahisi ve çocuk sağlığı/hastalıkları branşları başta olmak üzere, boş kalan kritik uzmanlık dallarındaki hekim açığını kapatmak ve mevcut hekimleri kamuda tutmak için acilen somut ve etkili bir eylem planınız var mıdır? Varsa, detayları nelerdir?
2-Söz konusu branşlardaki hekimlerin karşılaştığı ekonomik hak kaybı, ağır nöbet yükü ve şiddet riskini azaltmaya yönelik (ek ödeme, nöbet ücreti iyileştirmesi, güvenlik önlemleri gibi) spesifik teşvik paketleri üzerinde çalışıyor musunuz?
3-Ağrı, Ardahan, Bitlis, Hakkâri, Iğdır, Tunceli, Mardin, Muş gibi illerde açılan kadroların neden tercih edilmediğine dair bir araştırmanız var mıdır? Bu iller için ek önlemler almayı düşünüyor musunuz? Bakanlığınız bu bölgesel eşitsizliği nasıl açıklamaktadır?
4-Temel branşlarda (pediatri, cerrahi, dahiliye vb.) boş kalan uzmanlık kadrolarının son 10 yıla göre dağılımı nedir?
5-Son 10 yılda kamu sağlık kurumlarından istifa eden hekim sayısı nedir? Bu hekimlerin kaçı yeniden kamuya dönmüştür?
