Çocuğun neden böyle davrandığını anlamak önemli
Çocuğun sorunlu davranışlarının sebebini anlamadan önce yaptırım uygulamak doğru bir yaklaşım değildir. Örneğin, çocuğun yalan söylemesinin nedeni "ebeveyninden korkması", ders çalışmamasının sebebi "depresyon", düşük başarıya sahip olmasının nedeni "dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu" olabilir veya tırnak yemeye başlamasının nedeni de artan "kaygı" olabilir. Ebeveynler, çocuğun neden bu şekilde davrandığını anlamak için zaman ayırmalıdır.
İstenmeyen davranışları cezalandırmak yerine, sorunun kaynağını bulmak gerekir
Çocuklardaki olumsuz davranışların genellikle psikolojik nedenleri vardır. İstenmeyen davranışları cezalandırmak yerine, öncelikle ebeveynlerin çocuğun sorunlarını anlaması gerekir. Eğer ebeveyn, sorunun kaynağını bulabilirse, çocuğun ihtiyaç duyduğu sevgiyi, ilgiyi veya disiplini sağlayarak sorunu çözebilir.
Mahrum bırakmak, cezalandırmadan farklıdır
Ebeveynlerin uygulayabileceği sağlıklı bir disiplin yöntemi, çocuğun sevdiği bir şeyden mahrum bırakılmasıdır. Ancak, ebeveynler çocuğun duygularını hedef almadan sadece davranışa odaklanmalıdır. Örneğin, ebeveynler çocuğun ödevlerini zamanında yapmaması durumunda bir süre tabletten mahrum bırakmayı düşünebilirler. Fakat bu sırada çocuğun duygularını hedef alarak "Defalarca ödevlerini yapmanı söyledim, hiç söz dinlemiyorsun, bak Ahmet ödevlerini nasıl yapıyor, oysa sen tablete sahip olamayacaksın" gibi ifadeler kullanmak yanlış olacaktır.
Cezalandırmanın hedefi duygular, mahrum bırakmanın hedefi davranıştır
Cezalandırma ile mahrumiyet arasındaki fark, cezalandırmanın duyguları hedef alırken, mahrum bırakmanın davranışları hedef almasıdır. Bu nedenle, ebeveynler çocuklarına, "Ödevlerini düzenli olarak yapmaya başlayana kadar bir süre tablet oynama imkanın olmayacak, yoksa ödevlerini yapmayı tercih etmezsen tabletinle oynamayı tercih etmiş olursun" gibi bir cümle kurarak sorunu çözebilirler. Çocuk ısrar eder veya ağlarsa, ebeveynler uzun açıklamalardan kaçınarak onları ikna etmeye çalışmamalıdır. Bu şekilde direniş gösterme engellenebilir.
Sonuç olarak, çocuk eğitimi sırasında yaptırımlara başvurmak kaçınılmaz olsa da, bu yaptırımların çocuğun ruhsal gelişimine zarar vermeyecek şekilde uygulanması önemlidir. Ebeveynler, çocuğun neden böyle davrandığını anlamadan önce yaptırım uygulamamalı, çocuğun duygularını hedef almayan ve davranışa odaklanan disiplin yöntemlerini tercih etmelidir.