Çerkez Çam yazdı: Yolcu

Her insan her an bir yol üzeredir. Her canlı bir yolcudur. Hatta cansız varlıklarda yolcudur. Güneş sistemimiz, samanyolu galaksimiz ve bütün evren..

Her hareket bir yolculuktur. Zaman akışı bir harekettir. İstemsiz de olsa akan zaman hayata hareket verir, yolculuk yaptırır. Yolda olmayan yoktur. İstikamet varsa yol ve yolculuk zorunludur. Dünya yörüngesinde, insan hayat, su akış, usta iş, çocuk büyüme, zalim şirk, mümin Allah yolundadır.

Yol çoktur, hatta sayamayız. Kara, hava, deniz yolu, ya da okul, ev, iş yolu, akıl ve tefekkür etmenin yolu gibi. Bu yolların bir çoğunu insan kendi cüzi iradesi ile seçer. Bazılarını ise külli irade ile Allah (c.c) belirlemektedir. Yolculukta böyledir. Yaratılış ile dünyaya gelişimiz ve ahirete olan yolculuğumuz külli irade ile zorunludur. Bir akla, vicdana, irade ve beyan yeteneğine sahip olmadığımız zaman diliminde yolumuzu ve yolculuğumuzu velimiz olan yaratıcımız belirlemektedir. Tıpkı yeni okula giden bir çocuğun hangi okula ve hangi yoldan gideceğinin velisi tarafından belirlenmesi gibi. Zira çocuk doğru tercihte bulunma yeteneğine sahip değildir. Ama aklen ergenliğe geldiğinde bütün yol ve yolculuk tercihlerini kendisi üstlenir. Yolcunun sorumluluğu akıl ile başlar, akıl ile son bulur. Bizim bu aşamada tercihimiz bir nasihat, öğüt olarak kalır.

İnsani değerlere; akıl, vicdan, irade ve beyana sahip olduğumuzda ahirete olan yolculuğumuz ve yolun sorumluluğu zorunlu olarak başlar. Madem yolu belirlemek zorundayız, o halde doğru olan yolu da bulmak zorundayız. Bunun içinde istek şarttır. İstemediğimiz şeyi nasıl bulabiliriz ki. Yolu şansa bırakmak, rastgele seçmek, başkasını taklit etmek başka bir yanlış.

Bu yolculuk zorunludur, bir çağrıya, bir kader, bir ilahi yasa gereği gidiyoruz. Risk kabul etmeyen bir yolculuktur bu. Vakit yolcunun aleyhine işliyor, sınırlıdır zaman, durmadan akar. Yapılacak hatanın erken farkına varılıp geri dönülmesi sağlanmaz ise sonu hüsran olur. Zaman tükenince telafisi olmaz. Giden bir daha geri dönemez. Varılacak mekan, yol ve sınavın sonu, imtihanın neticesi, ödül ya da cezanın büyüklüğü, torpil ile rüşvetin ve yardımın olmayışı, kaçmanın imkansızlığı, pişmanlığın faydasızlığı bu yolculuğu önemli hale getirmiştir

Makalenin tamamını okumak için tıklayın