Bir zamanlar Bitlis’te Avcı Kasım adında dağlara avlanmaya giden bir adam yaşardı. Bir gün ava giderken kırmızı, uzun ve güzel bir yılan görüp hayranlıkla izlemeye başladı. O sırada yanına çirkin, ihtiyar bir yılan gelerek güzel yılanla birliktelik yaşayınca Kasım dayanamayarak tüfeğini doğrulttu ve ateş etti. Ancak saçmalar ihtiyar yılanı değil, güzel yılanı yaraladı.
Yaralananın, yılanların başı Şahmaran’ın karısı olduğu ortaya çıktı. Şahmaran durumu öğrenince muhafızlarına Avcı Kasım’ı bulup getirmelerini emretti. Yapılan araştırma sonucu Kasım yakalandı ve Şahmaran’ın huzuruna çıkarıldı. Kasım, olanları olduğu gibi anlattı; yaşlı yılanı öldürmek istediğini, niyetinin ona zarar vermek olmadığını söyledi.
Şahmaran, gerçeği sınamak için dünyadaki bütün yılanları sarayına çağırttı. Aranan yaşlı yılan mazeretler öne sürdü; sonunda zorla getirildi ve suçunu itiraf edince Şahmaran emriyle öldürüldü. Ardından Şahmaran, Avcı Kasım’a olayları kimseye anlatmaması, hatta karısına bile söylememesi gerektiğini; aksi halde üç gün içinde öleceğini bildirdi. Şahmaran, Kasım’ın hayvanların dilini anlaması için onun ağzına tükürdü.
Kasım, şaşkın ve üzgün şekilde köyüne döndü. Meraklı karısı olup biteni öğrenmek isteyince Kasım suskun kaldı. Günler geçtikçe karısının ısrarlarına dayanamayıp her şeyi anlatacağını söyledi; anlattı, ama Şahmaran’ın uyarısını da iletti. Yine de karısı ikna olmadı ve tüm detayı dinlemek istedi.
Sonunda Kasım gerçekleri anlattı; üç gün içinde öleceğini bilerek çaresiz beklemeye başladı. Kapı eşiğinde beklerken bir horoz-tavuk ve kedi-köpek konuşmalarına şahit oldu; hayvanların sohbetleri Kasım’ın karısının ısrarına dair ipuçları verdi. Üç günün sonunda Avcı Kasım hayatını kaybetti.
